Mansfield Park

Kasia.

Bogaty baronet bierze na wychowanie ubogą krewną, Fanny. Dziesięcioletnia dziewczynka traktowana jest w domu wujostwa z umiarkowaną życzliwością, a nawet lekceważeniem. Najwięcej przejawów serdeczności okazuje jej najmłodszy z dzieci wujostwa, Edmund. Staje się on przyjacielem i towarzyszem dziecięcych zabaw Fanny. Z biegiem czasu uczucie przyjaźni między młodymi przeradza się w miłość...

Powieść powstała w roku 1814 odzwierciedla obawy Jane Austen przed nadchodzącą epoką, niosącą zniszczenie zasad, tradycji i dawnych eleganckich form życia, których symbolem był stary dwór.

kaffa

To chyba po Dumie i Uprzedzeniu moja ulubiona książka Jane. Chociaż gł. bohaterka drażni mnie strasznie. Mam wrażenie, że w ogóle nie ma swojego zdania (przynajmniej na początku), zresztą to nawet zostało tam opisane. Że jej charakter ukształtował w dużej mierze Edmund - i to zazwyczaj jego zdania ona powtarza. Albo mówi to co ona uważa, że on by powiedział w danej sytuacji.
I mam troszkę wrażenie, że ta miłość między nimi to jest tak trochę "z braku laku". Przynajmniej jeśli o Fanny chodzi. Bo na dobrą sprawę ona całe życie spędziła w Mansfield Park i nie zna innych ludzi Rolling Eyes

. Wydaje mi się, że to tak trochę z tego powodu Edmund w oczach Fanny "urósł" do tego stopnia, że każdy inny mężczyzna nie zniósłby takiej konkurencji. Bo dla Fanny on nie ma żadnych wad Rolling Eyes

- ideał wręcz. Kto zniósłby takie porównanie Wink

.

Widziałam film Smile

. I bardzo mi się podobał. Nawet Fanny w nim mi się podobała - chyba dodali jej od siebie trochę więcej charakteru Wink

. Ale czytałam w jakiejś recenzji, że to najgorsza ekranizacja Austen. Że pokazali zbyt dużo nagości, cielesności Rolling Eyes

i brutalności Rolling Eyes

. Cóż... mnie się podobał film Smile

.

Kasia.

Główna bohaterka nie ma swojego zdania, bo była wychowywana w przekonaniu, że rodzina zrobiła jej wielką łaskę przygarniając ją pod swój dach. Jedynie Edmund okazywał jej jako taką życzliwość. Też ogladałam film i serial z BBC, mnie się podobały Smile

Sokka

Nie wiem dlaczego ale mam takie dziwne odczucie, że ta autorka pisze strasznie podobne do siebie historie. Przeczytałam tylko jedną jej książkę ale widząc to co piszecie stwierdzam, że jej bohaterki są wiecznymi dziećmi rozdartymi pomiędzy tym czy zjeść cukierka czy go zatrzymać.

Jeśli się mylę poprawcie mnie.