Responde - Odcinek VII - 22/07/2009
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 Następny

panna_p · Wysłany: Sob 16:34, 21 Mar 2009 Temat postu:

no, no. zapowiada się ciekawie... Wink

DulcitaMaria · Wysłany: Sob 16:37, 21 Mar 2009 Temat postu:

jest

tylko krótki

poznajemy Karolinę, najpierw jej normalne polskie życie a później te lepsze w ukochanej Hiszpanii ahh jak ja jej zazdroszcze Smile

dobrze ze ma przy sobie Bastiana z opisu wynika że bardzo j kocha i dba o nią Very Happy

ale końcówka... chciałabym zobaczyć jej mina jak sie dowiaduje że to Ucker!! Very Happy

super i czekam na następny!! oby jak najszybciej Wink

panna_p · Wysłany: Sob 16:39, 21 Mar 2009 Temat postu:

ja już sobie wyobrażam jej minę. Very Happy

i widzę Uckera, który szepcze jej do ucha swoje imię. xD

Kala · Wysłany: Sob 16:39, 21 Mar 2009 Temat postu:

hmmm

mina będzie ciekawa haha xd ale o tym w 2 odcinku Smile

:*
dziękuję za opinie Smile

Lila · Wysłany: Sob 16:51, 21 Mar 2009 Temat postu:

Boże cudo.. cudo.. cudooooooooooooooooooooo! Jest tak jak chciałam zrobic entradę !!! aaaaaaa Very Happy

Bede twoja najwierniejszą czytelniczką Razz

Kala · Wysłany: Sob 17:05, 21 Mar 2009 Temat postu:

ojj Lilica xd Smile

co do entrady to mam swoją wizję jak wiesz ale to się nie uda więc zostanie bez :*

DulcitaMaria · Wysłany: Sob 18:32, 21 Mar 2009 Temat postu:

panna_p · Wysłany: Sob 18:45, 21 Mar 2009 Temat postu:

wszystkie będziemy wiernymi czytelniczkami! Very Happy

nie będziemy się kłócić, która bardziej. Wink

DulcitaMaria · Wysłany: Sob 18:49, 21 Mar 2009 Temat postu:

i to się nazywa kompromis Razz

Lila · Wysłany: Sob 19:08, 21 Mar 2009 Temat postu:

chcecie sie bić Very Happy

?

a co do entady ;/ to nie wyszła tak jak chciałam Sad

i buu .. ale jeszcze popracuje nad nia Sad

chociaz wątpię

panna_p · Wysłany: Sob 19:11, 21 Mar 2009 Temat postu:

będziemy walczyć o tytuł najwierniejszej czytelniczki Responde?!

Kala · Wysłany: Sob 23:40, 21 Mar 2009 Temat postu:

Odcinek 2

Marzenia zwykle się spełniają, ale nie tak i nie wtedy, kiedy tego pragniemy.
— Maria Dąbrowska

- Christopher Uckermann - szepnął. Karolina spojrzała prosto w oczy przybyszowi. Nie wierzyła własnym uszom, nie wierzyła własnym oczom, nie wierzyła, że to on... ten, który skradł jej kilka lat temu serce, ten o którym śniła, o którym marzyła, o którym wciąż myślała. On - pan jej serca i umysłu. Człowiek, który kiedyś zniewolił ją i obezwładnił tak po prostu , nawet nie wiedząc o tym... On - Christopher Uckermann...zniewalający głos, zniewalający uśmiech, zniewalający wzrok... Karolina zamarła. Jej ciało przeszła ciepła fala, nogi zatrzęsły się, a następnie ugięły. Przez ciało przeszedł dreszcz emocji. W umyśle zapanował chaos - nie wiedziała co czuje, co myśli. Język martwo stanął w buzi. Nie potrafiła wypowiedzieć ani słowa. Po policzku nagle spłynęła łza. Tak długo czekała na ten moment. Jedna łza, a za nią druga. Łza radości i szczęścia. Christopher przypatrywał się kobiecie z zaciekawieniem. Obserwował jej zachowanie, które zmieniało się z minuty na minutę, z sekundy na sekundę. Najpierw na jej twarzy zaobserwował rumieniec zawstydzenia, teraz zaś była blada jak ściana. Nagle przed oczami Karolina nastała ciemnośc i ... upadła na podłogę. Christopher pośpiesznie ruszył kobiecie na ratunek. W mgnieniu oka znalazł się obok niej i wziął ją w swoje silne ramiona i położył na kanapie, która znajdowała się nieopodal lady przy której stali. Położył ją delikatnie na miękką, czerwona kanapę. Płynnymi, lekkimi ruchami dłoni klepał ją po jej bladych jak śnieg w Pirenejach policzkach. Karolina otworzyła oczy. Ujrzała anioła. Nie wiedziała czy to jawa czy sen, czy umarła i jest w niebie.
- Jesteś aniołem - rzekła. Gwiazdor chwycił i uścisnął dłoń dziewczyny i powiedział:
- Nie. Jestem zwyczajnym człowiekiem - Karolina uśmiechnęła się delikatnie. Na jej twarzy znów pojawił się rumieniec. Była dziwnie wyczerpana i zmęczona. Znów zamknęła oczy. W tym czasie Chris udał się po wodę do automatu. Drzwi pensjonatu otworzyły się. Sebastian zauważył Kalę leżącą na kanapie. Podbiegł czym prędzej do ukochanej by sprawdzic co sie dzieję. Dziewczyna ponownie otworzyła oczy i wyszeptała :
- Wiedziałam, że to był tylko sen... a Ty jesteś moją rzeczywistością. - Sebastian poczuł za sobą obecność trzeciej osoby. Odwrócił się i zobaczył mężczyznę z plakatu. Ucker uprzejmie podał rękę na przywitanie i wytłumaczył zaistniałą sytuację.
- Znam Cię - powiedział śmiało Bastian.
- Tak ? - spytał nieco zdziwiony przybysz
- Tak. O rany , ileż ja się o Tobie nasłuchałem. - mówił. Karolina spała na kanapie. Morfeusz opanował jej ciało i porwał ją ponownie w krainę marzeń.
- O mnie ? Od kogo ? Dlaczego ? - pytał Uckermann.
- Tak, tak o Tobie - tłumaczył Sebastian. - wyobraź sobie, że wiem nawet kiedy masz urodziny - dodał
- Bardzo mi miło. - powiedział dość nieśmiało
- Byłeś idolem mojej dziewczyny - dodał jeszcze pośpiesznie - jej pokój pełen był Twoich zdjec, plakatów, płyt. Przyznam , że byłem zawsze o Ciebie zazdrosny. No ale teraz winny jestem Ci przysługę za to, że uratowałeś Karolinie życie - dodał dowcipnie. Christopher nie odpowiedział. Obaj ruszyli w stronę lady gdzie ex-członek zespołu RBD otrzymał klucz do pokoju , który wynajął.

Zbliżała się godzina 18. Słońce powoli zachodziło za horyzont. Jego promienie odbijały się w morzu i rozświetlały statki kursujące po wodzie. Karolina siedziała na plaży i obserwowała i napajała się tą przepiękną chwilą. Uwielbiała podziwiać zachodu słońca - uwielbiała patrzeć w dal i rozmyślając nad tym jak minął owy dzień. Z balkonu swojego pokoju Christopher przypatrywał się sylwetce kobiety. Była piękna. Słońce podkreślał brąz jej włosów, jej nienaganne ciało. Nagle zapragnął przy niej byc. Nagle zapragnął porozmawiać z kimś kto kiedyś w niego wierzył, z kimś dla kogo kiedyś był całym światem, kimś ważnym i cennym. Potrzebował kogoś kto znów pozwoliłby mu odnaleźć sens bycia tym kim jest, kim był.
Karolina wspominała stare czasy kiedy mieszkała w Polsce , kiedy miała czerwone włosy, kiedy szalała na punkcie Rbd, kiedy zmierzała pół kraju aby spotkać forumowych przyjaciół.
To były piękne czasy - mówiła w myślach Nagle poczuła za sobą zapach mężczyzny. Zapach dobrych perfum, które przyprawiały ją w danej chwili o zawrót głowy. Mężczyzna usiadł koło niej i spojrzał głęboko w jej oczy.....

koniec odcinka 2 Razz

p.s : przepraszam za nudy Razz

bleee

Lila · Wysłany: Sob 23:56, 21 Mar 2009 Temat postu:

Boże popłakałam się Sad

naprawdę
Kaluniu pięne..
moje łzy mówią wszystko <33

Kala · Wysłany: Nie 0:02, 22 Mar 2009 Temat postu:

ojjj :* moja Tyyy Lilciu :*:* love

DulcitaMaria · Wysłany: Nie 0:47, 22 Mar 2009 Temat postu:

Kalaaaa jakie to cudne!!
jak mi się to podoba!! na początku chciałam Ci zarzucić że Dul nie gra głównej roli kobiecej, ale teraz nawet na to uwagi nie zwróciłam!!
masz świetny styl, będziesz świetną dziennikarką!!
już nie mogę się doczekać 3 odc Very Happy

jeszcze raz: CUDO!!!! love